قانون مورفى در صورت‌بندى اصلى خود مي‌گويد: «هر چه كه بتواند خراب‌تر شود، خواهد شد». ه
صورت‌بندى‌هاى بديل ديگرى هم هست. نسخة موجهاتى من چنين است: «بدترين حالت ممكن را تصور كن، ضرورتاً چنين خواهد شد».ه
اين صورت‌بندي نه مشكلى با رابطة تصورپذيرى- امكان دارد، نه مشكلى با كمبود شواهد. اثبات به عهدة روزگار. ح. ش
صورت‌بندى‌هاى بديل ديگرى هم هست. نسخة موجهاتى من چنين است: «بدترين حالت ممكن را تصور كن، ضرورتاً چنين خواهد شد».ه
اين صورت‌بندي نه مشكلى با رابطة تصورپذيرى- امكان دارد، نه مشكلى با كمبود شواهد. اثبات به عهدة روزگار. ح. ش
7 comments:
سلام. به نظرم صورتبندی‌تون کمی ایراد داشته باشد. شرمنده!
حالت غیرممکن اگر به تصور در بیاید دیگر حالت غیرممکن نیست. پس عبارت حالت ممکن واجد حشو است که در نهایت به تناقض امکان تصور حالت غیرممکن دلالت می‌کند!
به نظرم
کافی است بگوییم : بدترین حالت را تصور کن، ضرورتا چنین خواهد شد.
یه نکته ی دیگه که در واقع سوال است.
جای اپراتور ضرورت کجاست در اینجا؟
اگه این باشه که ضرورتا کل شرطی ما یعنی اگه بدترین حالت ممکن رو تصور کنی آنگاه رخ خواهد داد رو دربربگیرد آن وقت کافی است که اصلا به بدترین حالت ممکن فکر نکنیم تا اتفاق هم نیفتد!!!!
اگه اپراتور فقط بخش نتیجه را بپوشاند یعنی آنگاه چنین خواهد شد آن وقت چه به آن حالت ممکن فکر کنیم و چه نه همواره رخ خواهد داد.
حالا کدامش است؟
- فارغ از این همه خیلی جالب بود نفس صورتبندی کردن این قانون.
سلام
جالب بود كلا
يه مشكل كوچولوي ديگه
بعضي وقتها تو نمي توني بدترين حالت ممكن رو تصور كني و غفلتا اتفاق هم ميفته
يعني تقريبا اكثر مواقع به همين منواله
ممنون از رضا
همه بحث بر سر اينه كه آيا هر چيز كه تصورپذير بود ممكن هم هست يا نه. خيلي ها مي گويند نه. مثلا در باب زامبي ها خيلي ها ميگن تصورپذير هستن اما ممكن نيستن
در مورد جاي اپراتور هم بايد گذاشت به عهده روزگار
در پاسخ مهدي
اين صورت بندي ميگه از ميان تمام حالاتي كه تو به عنوان بد در نظر ميگيري اگه يكي بخواد رخ بده اون بدترين حالت خواهد بود. اما نميگه امكان نداره چيز بد تري رخ بده. يعني حالت گاومان زائيد را نفي نمي كند
سلام دکتر
جالب بود، و این هم جالب بود که اثبات رو به عهده ی روزگار گذاشتید، بالاخره تجربی مسلکی در خون فلاسفه ی علمه یه جورایی!! ا
اما این جمله اثبات پذیره ، اینکه اگر الف امکان داشته باشه، یا الف رو بتونیم تصور کنیم، آنگاه ضرورتا ً الف رخ می ده یا وجود خواهد داشت، البته این جمله در هیچ کدوم از نظام های موجه استاندارد اثبات پذیر نیست، اما در نظام های بسته قابل اثباته
جهانی که به هیچ جهان دیگری دسترسی نداره، در این جهان، امکان وجود الف، به ضرورت وجود الف ختم می شه
خب، همچین جهانی، مثل وضعیت ماست!، پس روزگاری که گفتی اثباتش خواهد کرد
یه مقاله‌ای خونده بودم راجع به این قوانین از دیدگاه طنز. واقعا بعضی‌هاش ته خنده است!
Post a Comment